Het wordt stilaan een saga… Op zaterdag 8 maart, zo’n 20 minuten na het affluiten van Royal Charleroi Sporting Club – KV Mechelen, publiceerden we een statement over de manier waarop de ordediensten in Charleroi omgaan met het onthaal van bezoekende voetbalsupporters. Vandaag – opnieuw ná de wedstrijd – voelen we ons genoodzaakt hetzelfde te doen. De timing van deze communicaties onderstreept onze intentie: we roepen niet op tot verzet of opstand in het stadion, maar blijven achter de schermen ijveren voor overleg en open dialoog. Toch zijn we bij deze uitwedstrijd opnieuw het slachtoffer geworden van het toedoen van anderen en een aanpak door de Charleroise ordediensten die vragen blijft oproepen.
Onze vorige verplaatsing naar Charleroi, op 8 maart, verliep (zoals zowat al onze verplaatsingen) zonder incidenten. Toen kregen we, na een zeer vermoeiende week van discussie, slechts 12 bussen en 600 supporters toegelaten in een vak met een capaciteit van ±1.400 (!) mensen. We werden benadeeld omdat we weigerden ons te verlagen tot dreigementen of andere drukkingsmiddelen om toegevingen af te dwingen, wat sommige andere supportersgroepen wel deden, en nog met succes ook… Doordat wij geen last minute toegevingen kregen, moest één van onze supportersclubs zelfs een tijd lang wachten op een autosnelwegparking om opgepikt te worden door andere passerende bussen met nog vrije plaatsen. Lees ons vorige statement er gerust nog eens op na.
Ook vandaag waren er géén incidenten. En toch werden wij wéér bestraft – ditmaal omwille van rellen tijdens Charleroi – Standard op 6 april, waar wij vanzelfsprekend niets mee te maken hebben. Aanvankelijk mochten we helemaal niet komen en ging de bezoekerstribune volledig gesloten blijven.
Uiteindelijk mochten we tóch komen, maar pas na een week vol smeekbeden, getrek en gesleur – omdat we als een relatief ‘brave’ aanhang worden beschouwd. We kregen slechts toegang tot een klein deel aan de rechterzijde van de gigantische bezoekerstribune (die volledig afgesloten is van de thuisvakken en perfect veilig gebruikt kan worden). Er mochten dan wel bezoeker komen, maar er gold daarbij wèl een verbod op vlaggen, trommels en andere sfeerelementen. Dat verbod werd gisteren – één dag voor de wedstrijd – alsnog teruggedraaid.
Wacht… toch niet helemaal: enkele uren nadat we de boodschap kregen dat dit verbod verviel, kreeg de Veiligheidsverantwoordelijke van KV Mechelen een telefoontje van de politie van Charleroi.
De boodschap? Enkel banners, trommels en een megafoon zijn toegelaten; vlaggen op stok dan tóch verboden. Amateurisme ten top!
Kortom: ook deze keer verliepen onze voorbereidingen van deze away day bijzonder moeizaam. De bedenkelijke aanpak van de plaatselijke ordediensten en van de club Sporting Charleroi, die we eerder al aankaartten, herhaalde zich gewoonweg opnieuw…
Dat we worden beschouwd als een ‘brave’ supportersschare, is zonder meer een compliment – een pluim die we met trots op onze hoed mogen steken. Bedankt aan alle medesupporters die voor dit positieve imago zorgen!
Maar tegelijk is dit één grote paradox. Zowel Royal Sporting Charleroi als de lokale politie bevestigen dat Mechelse fans zelden of nooit voor problemen zorgen, dat we een ‘brave’ fanbase zijn én dat we niets te maken hebben met de incidenten tijdens hun thuiswedstrijd tegen Standard. En tóch… worden wij gestraft. Een beetje contradictorisch, niet? Begrijpen wie begrijpen kan!
Net zoals we in ons vorige statement al aankaartten, werden we ook nu opnieuw geconfronteerd met bijzonder moeilijke voorbereidingen, ondoorzichtige communicatie, willekeurige beslissingen à la tête du client en een schrijnend gebrek aan eerlijk, consequent beleid voor alle voetbalsupporters.
Dit blijft een kwalijke houding, die we zullen blijven aanklagen.